Junikever

De junikever Amphimallon solstitiale

De junikever behoort tot de familie bladsprietkevers. In vergelijking met andere keversoorten is deze kleiner, ze worden ongeveer 18 mm tot 22 mm lang en zijn enigszins behaard zoals op de afbeelding hierboven goed is te zien. Zoals de naam doet vermoeden komt deze het meest voor in de maand juni en ook begin juli zijn ze te zien. Maar de levenscyclus begint veel eerder dan het voorjaar. Net als de meikever en andere kevers doorloopt de junikever meerdere levensfases welke in de grond begint.

Verschillende tussen mannetjes en vrouwtjes

Hoewel de verschillen tussen mannetjes en vrouwtjes op afstand bijna niet te zien zijn, kun je indien je er één vangt wel degelijk onderscheid maken tussen de twee. De mannetjes zijn vaak donkerbruin, hebben grotere poten en meer haartjes.

Waar komen deze volwassen kevers voor?

De Junikevers komen in heel Europa voor met inbegrip van Engeland. Als je deze junikever wil zien, moet je wachten totdat het schemert, dan worden ze actief. Zoals bij bijna alle andere kevers zorgt deze niet voor schade, het gaat om de larven, genaamd engerlingen die verantwoordelijk zijn voor de schade.

De levenscyclus van een Junikever

In eerste instantie leeft de junikever als larve ondergronds waar ze ook verpoppen. Deze kever doorloopt drie fases en voedt zich met plantenwortels. Gedurende twee a drie jaar ontwikkeld deze larve zich tot een volwassen junikever. Vervolgens vliegen de junikevers uit en zoeken ze bijvoorkeur loofbomen op om zich met de bladeren hiervan te voeden.

Hoe plant de Junikever zich voort

Nadat de junikever voldoende heeft gegeten gaat deze op zoek naar een partner om zich voort te planten. De kevers leggen gemiddeld twintig eieren en verstoppen ze in de grond op een diepte van ongeveer twintig centimeter. Deze eieren zijn ovaal, en geelwit van kleur. Als de eieren uitkomen zijn het larven, deze larven, ook wel engerlingen genoemd en hebben het onderstaande uiterlijk, het zijn dus C-vormige larven en crème wit van kleur (soms hebben ze een meer geelbruine kleur). De kop van deze engerlingen is oranje, het lichaam is donker en het achterlijf heeft zes poten. Deze larven leven afhankelijk van de temperatuur twee tot drie jaar in de grond waarna ze overgaan in het popstadium. Dit stadium is beduidend korter, slecht een aantal weken. Vanuit het popstadium komen de volwassen junikevers tot leven en vliegen ze uit. De onderstaande afbeelding geeft een duidelijk beeld van hoe engerlingen er uit zien.

Schadebeeld door de Junikever

Het schadebeeld van de Junikever ontstaat in eerste instantie door de larven, ook wel engerlingen genaamd. Deze voeden zich in het eerste stadium van hun leven met kleine humusdeeltjes van plantwortels. In dit eerste stadium zal het gras nog niet veel schade ondervinden van de engerlingen. Maar in het tweede stadium beginnen ze aan de eerste wortels van het gras te eten. Vervolgens, in het laatste stadium eten ze grote wortels en dit is duidelijk te zien aan het gras, er ontstaan kale plekken. Door dit verloop wordt de plaag vaak pas in het derde jaar opgemerkt. In dit stadium wordt de bestrijding met bijvoorbeeld aaltjes bemoeilijkt omdat de larven al te groot zijn, en dus minder gevoelig voor nematoden. Tot slot kan er net zoals bij meikevers zogenaamde secundaire schade ontstaan door het toedoen van vogels en andere zoogdieren, deze graven naar de larven in het gras waardoor natuurlijk de nodige schade kan ontstaan.